Jak Polacy pogonili Czechom kota

Słowo się rzekło. A że polscy piłkarze ostatnio nas rozpieszczają, to dość szybko zostałem zmuszony do wrzutki notki o kopanej.

No, prawie o kopanej.

Mecze, ze względu na formułę ich obserwowania, dzielę na dwie zasadnicze kategorie. Te dla koneserów i te do oglądania w stadzie.

Do pierwszej kategorii należą wszystkie spotkania z gatunku Cisy Nałęczów - Wierchy Rabka, do których oglądania należy posiadać odpowiednią konstrukcję psychiczną. Do tej samej kategorii zaliczam również mecze pokroju finału Ligi Mistrzów, przy których najlepszym towarzyszem są trzy butelki piwka (po jednej na połowę i jedna na ew. dogrywkę).

Skąd Manchester United, Chelsea i Cisy w jednym koszyku? Po prostu to są mecze, które trzeba oglądać w skupieniu, a nie w gronie osób, których nie podniecają detale i nie są emocjonalnie związane z grającymi zespołami. Takimi meczami trzeba delektować przez dłuższą chwilę - temu zaś nie sprzyja zabójca oglądania sportu, czyli rozmowa. Rozmowa, która siłą rzeczy sprawia, że czas płynie szybciej.

Dlatego Bóg stworzył drugą kategorię meczów - spotkania stadne. Do tych zaliczają się przede wszystkim mecze reprezentacji Polski, tuż za nimi idą występy w pucharach drużyn z miasta, w którym się mieszka.

Tego typu mecze to przede wszystkim okazja do spotkania się, wypicia trzech piwek (po jednym na połówkę i tak dalej), zagrania w szybką planszówkę (dziś w taką śmieszną o czarownicach), no i gadania na masę poważnych tematów.

O, na przykład o kotach. Ile ich mieć? Mieć w ogóle? Ile kupić kuwet? Rasowy (obok pożądana przez moją żonę Neva Masquerade) czy dachowiec? Jak dbać o ich zdrowie psychiczne? I tak dalej.

Dlatego proszę mnie dziś nie pytać, czy widzę analogię między meczem z Czechami a spotkaniem z Portugalią. I czy Błaszczykowski zagrał genialnie, a do upokorzenia naszych sąsiadów zabrakło tylko gola młodego Lewandowskiego. W głowie tylko bangla mi się, że może Kuba to fajne imię dla kocura (a podobno najlepsze imiona wymyśla się podczas obcowania z nowo przygarniętym osobnikiem - potwierdzam z autopsji).

To pewnie przez to, że maciek znaczy to, co znaczy.

Ps. Twoja kolej, Ezjuszu.